viernes, 10 de junio de 2011

... (un poema viejito para el fin de semana)...

OFICIO

Si el oficio de verseador existiera
ahora mismo lo tomaría para mí con alevosía
lo envolvería de palabras
y lo encuadernaría con pastas finas y alegres
de hace tiempo ya que escribo versos
tengo algunos confidentes que los leen            /e incluso llegan a gustarles/
porque el título de poeta no lo quiero
demasiado serio para este personaje sarcástico e irreverente al que represento cada día
prefiero seguir siendo un irrespetuoso verseador
            que a veces ríe
            que a veces ama
            que a veces en serio
            que a veces en broma
            que a veces de a poco
            que a veces atolondrado
            que a veces entre humos
            que a veces ronronea
            que a veces taciturno
            que a veces hidalgo
            que a veces peón
            que a veces amoroso
escribe
versea con la cotidianidad
del incrédulo
            que a veces sí confia                       /en la palabra/

POEMA PROPIEDAD DE Humberto González Ortiz (2002)

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Tal vez no seas peatòn...ni arquitecto....¿pero poeta? ¡eso no hablar!

abrazos amigo

Unknown dijo...

GRACIAS Adelfa amiga!... besotes!